Een droevige wandelaar...
Door: dn'benno
Blijf op de hoogte en volg Ben
18 Augustus 2010 | Spanje, Villafranca
Het is woensdag en we willen vandaag, ondanks dat het gisteren al een lange dag was, een van de hoogste passen rijden van deze reis. Villafranca is het doel en dat is via de Alto de Poio met een hoogte van 1.330 meter. Nog even over gisteravond. Het is ons nog gelukt om aan eten te komen. Een simpele maar goede maaltijd. Maar achteraf had ik in plaats van een heel huis voor ons twee liever een kamer gehad met een goed bed! We hebben heel slecht geslapen, deels door het bed en deels door de hond van de overburen. De hele nacht door heeft hij geblaft en gejankt. Hij was er 's-morgens gewoon hees van. Dan wil ik rond een uur of half 6 kijken of het raam wel dicht is.
Ondanks de herrie van de hond blijkt het raam toch dicht te zijn. Wel staan er zo ongeveer 80 schapen voor de deur, midden op de doorgaande weg. En ondanks het tellen van de schapen ben ik nog niet in slaap gevallen! Ik had een ontbijtje gehaald bij de plaatselijke supermarkt. We zijn vandaag vroeg weg en het is nog erg fris en rustig, dus doen we de armstukken maar aan. Na een kilometer of 15 begint de klim. Geleidelijk telkens een stuk omhoog en daarna weer wat dalen. Zo gaat het ongeveer 20 kilometer aan een stuk, daarna is het alleen klimmen tot de eerste top.
Daarna even wat naar beneden. De derde top is de pas en dan volgt de afdaling. Het was vanaf kilometer 25 wat gaan miezer regenen. En soms zit je zelfs zo wat in de wolken. Zo tegen de top wordt het droog en voorzichtig zien we zelfs de zon even. Een vrij lange afdaling, met soms even wat omhoog en dat tot het eindpunt. Hotel gezocht vlak bij het centrum, een beetje rondgekeken en weer hebben we een leuke slaapplaats gevonden. Vandaag was wederom een zware dag, 92 kilometer gereden en 1.435 hoogtemeters. Tijdens de koffie even gepraat met een loopster uit Frankrijk. Die had ook ervaren dat het druk was. De vorige avond, dinsdagavond, had ze lang moeten zoeken om te kunnen slapen en daardoor had ze wel 50 kilometer gelopen die dag!!! Den we merkten allebei dat ze erg bang was dat het weer zou gebeuren! Ze vertelden dat ze zelfs had moeten huilen toen ze weer hoorden dat alles vol was en omdat ze bang was dat ze zelfs buiten zou moeten slapen! We hebben geprobeert haar gerust te stellen en dat ze wel een plek zou vinden als ze maar op tijd ging zoeken naar een slaapplaats.
Groetjes,
Ben en Wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley