Een snelle rit

Zondagmorgen als spanje nog slaapt zijn wij al op,we hebben met de dame van het pension afgesproken om acht uur te vertrekken. Iets voor acht willen we naar buiten gaan, en inderdaad zij is ook al paraat. De fietsen ergens diep onder de grond opgehaald en opgetuid, willen we nog kijken of we ergens kunnen ontbijten in Leon maar helaas. Dan maar op weg het is nog stil op straat, en de temperatuur is behaagelijk.
We willen in twee dagen naar Burgos rijden en dat houdt in voor vandaag een dikke 100 km. Dit is afhankelijk van de hotels e.d. die we kunnen vinden. Het is vrij makkelijk om Leon uit te komen, deels ook wel om dat we al een beetje bekend zijn met de stad. Deze is vrij simpel twee rechte wegen en we zijn aan de rivier, waar we al snel de route oppikken. Wim had al verteld dat deze redelijk eenvoudig zou zijn, wat betreft de route maar ook om deze te fietsen. Het eerste deel is zo goed als vlak, en al snel zitten we op een rechte weg die we ongeveer 40 km moeten volgen. En eigenlijk is dat voor de hele trip zo geweest, soms wat bochten bij een dorp verder is het een rechte lijn. En soms wat hoogte overwinnen, maar ook wel wat naar beneden. En dat gaat maar door steeds rechtdooooooor, zover als je kunt kijken en dan volgt weer een rechtstuk. We hebben medelijden met de vele wandelaars die we tegen komen! Dat is pas afzien, en de echte prestatie! Dan doen wij de makkelijke weg, als het naar beneden gaat is het voor ons erg gemakkelijk. Onderweg rijden we een man uit Belgie achterop, en ik probeer even met hem te praten. Dan komt het verhaal dat hij in Sobrero een paar dagen geleden is bestolen! En dan zie ik pas dat hij zelfs geen schoenen aan heeft, en hij verteld dat alles is gestolen van waarde. En met behulp van vrienden uit Belgie probeert hij terug te fietsen, die hebben wat geld opgestuurd verteld hij. En ondertussen staan we zo goed als stil, ik denk dat hij niet verder wil rijden met ons. Ik wens hem veel sterkte en geluk, want ik wil wel verder, want Wim heeft hier niets van gehoord, en is al aardig verder dus ga ik hem achterna. De eerste pogingen om een hotel te scoren mislukken, maar dan uit eindelijk in de genoemde plaats lukt het wel. Eerst staan we bij een wat obscuur uitziende zaakje waar ik eigenlijk niet zo´n in trek heb. En we besluiten om verder te kijken ondanks dat het een erg klein dorpje is,en hoera er is een echt hotel en een mooi. We hebben een erg mooie kamer en dat zo achteraf in een dorpje als dit. Het eten kunnen we hier ook doen, en dadelijk misschien wat rond kijken. 126 km op de teller de hoogte ondanks dat het vlak aanvoelde was toch nog 546 meter, en het gemiddelde van vandaag is 25,2 km per uur. Het is geen wonder dat we ons toch moe voelen, groetjes Ben en Wim.